تخریب ساختمان چیست ؟در بسیاری از موارد، پیش از گودبرداری و احداث ساختمان جدید، نیاز به تخریب ساختمان قبلی و حمل ضایعات حاصل از تخریب، به بیرون از کارگاه است. به طور عام تخریب به معنای خراب کردن است ولی در علم فنی و مهندسی هر اقدامی که سبب جدا کردن مصالح، تجهیزات، تاسیسات، اعضا و اجزای سازهای و غیرسازهای و نظایر آنها از ساختمان یا برچیدن تمام یا بخشی از ساختمان شود را تخریب میگویند.
هدف از تخریب به طور کلی حذف، نوسازی، تعمیر یا بازسازی سازه است که با استفاده از لوازم و تجهیزات گوناگونی انجام میشود.
دلیل این امر پایان عمر مفید سازه و بروز خطرات مختلفی مانند امن نبودن ساختمان جهت زندگی است. همچنین سعی میشود که مواد قابل استفاده از ضایعات جدا و دوباره به کار گرفته شود.
معمولاً پیش از ساخت ساختمان جدید، نیاز است که ساختمان قبلی از بین برده و ضایعات آن به بیرون منتقل شود. این کار بعد از گرفتن حکم و سایر مجوزهای موردنیاز، قطع تمامی انشعابها، بررسی شرایط ساختمانهای کناری و ایمن کردن پروژه به دو حالت دستی و مکانیکی امکان پذیر است.
لازم به ذکر است که برخی اوقات بنابر نیاز از مواد منفجره نیز استفاده میشود.
همانطور که گفتیم روش های تخریب ساختمان دستی و مکانیکی هستند. در ادامه به بررسی هر کدام از این روشها خواهیم پرداخت و تمامی نکاتی که باید بدانید را شرح خواهیم داد.
عموماً ساختمانهای زیر مورد انهدام قرار میگیرند:
عمر بنا بیش از بیست سال بوده و پی استاندارد ندارد.
همانطور که از نامش پیداست در اثر عوامل محیطی فرسوده شده و قابل بازسازی نیست.
بر اساس روش انتخابی جهت تخریب سازه از تجهیزات متفاوتی استفاده میشود که به طور کلی شامل موارد زیر هستند:
عموماً برای دیوارهای کوچک و سازههای کم ارتفاع استفاده میشود. در صورتی که قصد استفاده دوباره از اجزای سازه را داشته باشید، استفاده از پتک روشی بسیار مناسبی است.
برای حمل نخالهها استفاده میشود.
برای برداشتن نخالهها باید از بیل با لبههای صاف استفاده کرد.
از کلنگ برای کندن استفاده میشود.
دیلم جهت بلند کردن اجسام به کار برده میشود.
از دستگاه فرز برای تخریب کمتر استفاده میشود، اما برای میلگردهایی که آویزان میگردند، گاهی به کار برده میشود
به چکش تخریب اشتباها چکش هیلتی نیز گفته میشود. در صورتی که هیلتی نام برند این چکش بوده است. مانند لباس جین که اشتباها لباس لی نیز گفته میشود. لی نام برندی بوده است که لباسهایی از جنس جین تولید میکرده است.
از تیفور برای کشیدن دیوار استفاده میشود.
یکی دیگر از روشها جهت تخریب ساختمان های بلند استفاده از بیل مکانیکی است که یک بازوی تخریبگر دارد.
در این حالت نیز از بالا به پایین عملیات انهدام انجام میشود.
در این روش ساختمان در اثر نیروی جاذبه زمین روی خود فرو میریزد و مواد منفجره تنها جرقهای برای شروع این فروریزی در نقطهای مناسب از ساختمان است.
کافی است اعضای باربر ساختمان توسط مواد منفجره در طبقهای مناسب از بین برود و باعث شود طبقات فوقانی بر روی طبقات زیرین فرو بریزد و وزن قسمتهای بالایی به میزان کافی زیاد باشد تا موجب ریزش قسمتهای پایینی گردد.
عملیات تخریب با استفاده از مواد منفجره کاملا برنامه ریزی شده، مهندسی شده و نیز دارای محاسبات پیچیده و دقیقی است تا ساختمان دقیقاً در همان محل در نظر گرفته شده فرو بریزد و باعث ایجاد خسارت به ساختمانهای مجاور نشود.
در این روش مواد منفجره را در پی و ستونهای ساختمان قرار میدهند و سپس آنها را منفجر میکنند؛ با ویران کردن پی ساختمان، سازه به آسانی فرو میریزد.
جهت تخریب ساختمانهای بلند مرتبه (برجها) از این روش استفاده میگردد.
با این روش زمان تخریب بسیار کاهش مییابد ولی دقت در انجام کار با مواد منفجره، ترتیب انفجارها برای جلوگیری از آسیب به ساختمانهای مجاور، رعایت سن بناها، ساختمانهای اطراف و کنترل لرزش زمین در محل تخریب از نکات اساسی در این روش تخریب است.
این روش خصوصاً زمانی که اطراف ساختمان سازههای دیگری وجود داشته باشد، نیازمند مهارت بسیار بالایی است. دو حالت به هنگام استفاده ممکن است پیش بیاید:
پیش از شروع تخریب ابتدا باید پروانه تخریب و نوسازی را اخذ کرد و پس از اقدام به انجام موارد زیر کرد:
محدودسازی یا قطع گاز، برق، آب و تلفن (این اقدامات میتواند همزمان با شروع تخریب صورت گیرد)
تعیین محل جمع آوری و دفع نخالهها (قرارداد پسماند)
بیمه کردن کارگاه در قبال حوادث احتمالی
محصور کردن محوطه اطراف کارگاه
حفاظ یا حصار موقت کارگاهی، برای جلوگیری از ورود افراد متفرقه و غیر مسئول به داخل محدوده کارگاه ساختمانی اجرا میشود.
کلیه املاکی که شروع به تخریب میکند، موظف به اجرای حصار کارگاهی مطابق با ضوابط شهرداریها هستند.
شادولاین، فنس، دیوارهای بتنی پیش ساخته، نردههای آهنی، دیوارهای آجری و بلوکی از انواع گوناگون حصارهای پیرامون کارگاهها است.
طبق بخشنامه شهرداری تهران حصار حفاظتی موقت پیرامون کارگاه باید از صفحات فلزی (شادولاین یا ورق های کرکرهای فلزی آهنی یا گالوانیزه) و به رنگ آبی–سفید (رنگ آبی در قسمت بالا و نماد آسمان آبی و رنگ سفید در پایین و به نشانه زمین پاک است) تشکیل گردد که فاقد اجزا و گوشههای تیز و برنده باشد.
ارتفاع حصار حفاظتی موقت اطراف کارگاه ساختمانی نباید از کف معابر عمومی و یا فضای مجاور آن کمتر از ۱۹۰ سانتی متر بوده و در فواصل حداکثر ۲ متر دارای پایههای عمودی باشد.
محافظت از پیادهروها و معابر عمومی مجاور ساختمان در دست تخریب (سرپوش حفاظتی)
در صورتی که ارتفاع ساختمان در دست تخریب، از ساختمانها و تأسیسات همجوار بیشتر باشد و امکان ریزش مصالح و ابزار کار به داخل یا بر روی بناها و تاسیسات مجاور وجود داشته باشد باید اقدامات لازم، از قبیل نصب سرپوش حفاظتی با مقاومت سازهای کافی را به عمل آورد.
تعبیه پاخور حفاظتی
ایمن سازی و نصب علائم هشدار
بررسی شرایط پایداری ساختمانهای مجاور و به کارگیری تمهیدات ویژه جهت پایدارسازی ملک مجاور به خصوص در صورت وجود دیوار مشترک با ملک مجاور
گامهای متعددی جهت تخریب ساختمان وجود دارد که به طور کلی موارد زیر هستند:
پیمایش ساختاری شامل موارد زیر است:
پیمایش سازه شامل نکات زیر است:
در ادامه مواردی که بهتر است در برنامهتان وجود داشته باشد آمده است:
بهترین روشها جهت کاهش خطراتی که امکان دارد در محل پروژه ایجاد شود را در ادامه برایتان آوردهایم که شامل موارد زیر است:
تخریب دالهای کفها باید از وسط دهانه شروع شده، و به سمت تیرهای تکیهگاه ادامه یابد. تیرهای کف را باید به ترتیب زیر تخریب کرد:
۱) تیرهای طرهای
۲) تیرهای فرعی و تیرچهها
۳) تیرهای اصلی
در صورتی که بر اثر از دست رفتن قیدهای تیرها، پایداری سازهای آنها تحت تاثیر قرار گرفته، و حتی دچار خطر فروریزش شوند، باید پیش از برداشتن این قیود، با استفاده از سیستمهای مهارکننده مناسب، نظیر شمعبندی، آنها را تقویت کرد، به گونهای که پس از برداشتن این قیود، این تیرها دچار ناپایداری سازهای نشوند.
پیش از تخریب ستونها و دیوارهای باربر، باید تیرهای بالای آنها را تخریب کرده و برداشت.
پیش از تخریب دیوارهای باربر، باید دیوارهای غیرباربر واقع در بالای آنها را تخریب کرد.
در تمام مدت تخریب نباید هیچ راه خروجی را، پیش از آنکه راه تایید شده دیگری جایگزین آن شود، تخریب کرد.
انواع روش های تخریب ساختمان کدام است؟
در این روش، تخریب ساختمان توسط افراد و ضایعات با استفاده از ماشینها بارگیری و به خارج از فضای کارگاه برده میشوند.
سرعت پایین، هزینه کم و ایمنی بالا در صورت رعایت نکات فنی از ویژگیهای این روش است.
حال در ادامه به صورت دقیقتر به مراحل اجرای تخریب ساختمان به روش دستی میپردازیم و صفر تا صد نکات مورد نیاز را برایتان بازگو میکنیم:
۱) اولین گام جهت تخریب ساختمان قدیمی ، فرسوده یا غیر مجاز محصور کردن محیط اطراف کارگاه است. همچنین اجرای راهروی ایمنی موقت و قرار دادن علامتهای هشدار نیز واجب است.
۲) در ادامه باید تمامی وسایل اضافی اعم از درهای چوبی، کابینت، رادیاتورها و غیره جمعآوری شود.
۳) عملیات تخریب ساختمان فرسوده و به طور کلی تمامی سازهها باید از بالاترین قسمت انجام شود.
به علت فرسودگی ساختمان، دپوی نخالههای تخریب به صورت متمرکز در بخشی از سقف، خطر ریزش ناگهانی را به میزان زیادی بالا میبرد. بنابراین سوراخی در مرکز تمام سقفهای طبقات که هم مرکز باشند، جهت انتقال نخاله به پایین ساختمان باید ایجاد شود.
۴) عملیات تخریب ساختمان به روش دستی را با استفاده از ابزارهایی اعم از پتک، کلنگ یا چکش تخریب از سقف شروع و سپس به طرف دیوارها ادامه میدهیم.
۵) بعد از تخریب کامل سقف و دیوارها و برداشتن تمامی عوامل اضافی همانند کلاف در و پنجره، کانالهای کولر و غیره باید با استفاده از هوابرش شروع به برش قسمتهای آهنی اسکلت اعم از تیرها و ستونها کنید.
۵ گام گفته شده در تمامی طبقات به ترتیب تکرار میشوند تا ساختمان کاملاً تخریب شود.
در مواقع نیاز ضایعات ساختمان با استفاده از کامیونها به بیرون از کارگاه منتقل میشوند.
نکات و اصول تخریب ساختمان به روش دستی:
ایجاد سوراخ در سقفهای کلیه طبقات به صورت هممرکز جهت انتقال نخالهها به پایین ساختمان لحاظ گردد. به این نکته توجه داشته باشید دور این سوراخ برای رفت و آمد افراد باید ایمن بوده و فضای کافی وجود داشته باشد.
بیش از اندازه روی یک سقف نخاله دپو نکنید، چون احتمال ریزش سقف وجود خواهد داشت. در صورتی که این اتفاق افتاد، زیر سقف جکهایی قرار دهید تا سقف فرو نریزد.
آجرها، بلوکها و تمام اجزایی که قابل استفاده مجدد در اجرا هستند، دسته بندی شده و در یک قسمت چیده شوند.
قبل از تخریب دیوارها این مسئله را چک کنید که دیوار مشترک با همسایه است یا خیر؟! یا به یکدیگر تکیه دارند یا خیر؟
برای تشخیص دیوار مشترک باید از ساختمانهای مجاور بازدید کرد و سونداژ کرد. دیوار مشترک باید تا درز انقطاع تخریب شود. چون تخریب دیوار مشترک حساس است باید از چکش و قلم تخریب برای خراب کردن آن استفاده کرد.
پس از تخریب دیوار مشترک باید روی دیوار همسایه مشما کشید تا به وسیله آب باران خیس نشود و دیوار همسایه نم نکشد.
همچنین در صورت ضعیف بودن دیوار همسایه باید به وسیله سولجر، مش و شاتکریت آن را تقویت کرد.
ترتیب تخریب باید بر اساس باربرداری باشد. به همین دلیل ابتدا باید دالها برداشته شده، سپس تیرهای فرعی، تیرهای اصلی و در نهایت ستونها تخریب شوند.
در صورتی که یک دیوار باربر باشد، ابتدا باید تیرچهها برداشته شده و سپس دیوار خراب شود.
انتقال نخالهها به بیرون از کارگاه توسط کامیون متناسب با پیشرفت کار انجام شود.
چاههای موجود شناسایی شده و با شفته آهک، بتن مگر و سنگ لاشه پر شوند.
برش آهن آلات اسکلتهای فولادی شامل تیرها و ستونها با استفاده از هوابرش انجام شود.
نکته خیلی مهم در هنگام استفاده از هوا برش این است که گاز اکسیژن تحت فشار و ترکیبات هیدروکربنی (روغنها و گریسها) به شدت با هم واکنش میدهند و منجر به انفجار، آتش سوزی، آسیب شدید به پرسنل و تجهیزات میشود. هرگز اجازه ندهید روغنها و گریسها با گاز اکسیژن تحت فشار در تماس قرار گیرند.
حتی مقدار اندکی از هیدروکربنها در مجاورت با غلظت بالای گاز اکسیژن میتواند منجر به انفجار گردد. در واقع، هر ماده آلی در تماس با گاز اکسیژن تحت فشار میتواند واکنش بسیار شدیدی داشته باشد.در صورت لزوم قسمتهای بزرگ سقف و دیوار یکباره روی زمین انداخته نشده و تیرها و ستونها پیش از بریدن مهار شوند.
در پایان هر نوبت کار، قسمتهای در دست تخریب را نباید در شرایط ناپایدار، به گونه ای که در برابر فشار باد یا ارتعاشات آسیب پذیر باشند، رها کرد.
روش مکانیکی
در روش مکانیکی جهت تخریب ساختمانهای قدیمی و فرسوده عموماً از ماشینآلات گفته شده استفاده میشود. البته برای حفظ تعادلشان از وزنههای مخصوصی نیز استفاده میشود.
برای حفاظت از اپراتور در برابر عوامل مختلف به هنگام تخریب باید کابین ماشین آلات شیشه ضدضربه داشته باشد.
حدالامکان باید سطح زمینی که ماشین آلات روی آن حرکت میکنند صاف و محکم باشد.
ماشین آلات تخریب باید حداقل به اندازه نصف ارتفاع ساختمان از ساختمان فاصله داشته باشند تا در صورت فرو ریزش و برگشتن ساختمان به راننده ماشین آسیبی نرسد.
روش مکانیکی تخریب ساختمان عمدتا برای ساختمانهایی به کار برده میشود که فضای اطراف آن باز باشد.
همچنین تخریب ساختمان با روش مکانیکی از بیرونیترین قسمت ساختمان شروع شده و از بالا به پایین خواهد بود.
از ویژگیهای این روش میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
سرعت بیشتر
هزینه بیشتر
ایمنی کمتر
لرزش زیاد
۱) بیل مکانیکی
تخریب ساختمان با بیل مکانیکی یکی از روشهای رایج برای سازههایی که ارتفاعشان بیش از ۲۰ متر باشد است.
به انتهای بازوی این بیلها قیچی یا پیکور یا سنگ شکن یا پتک وصل است. در این حالت نیز تخریب سازه از بالا به پایین انجام میشود.
همچنین در این طریقه تخریب ساختمان ، امنیت بیشتری نصب به استفاده از توپ تخریب و مواد منفجره وجود دارد.
۱) فاصله ۲ متری از لبههای ساختمان
۲) فاصله ۱ متری از لبه بازشوها
۳) هرگونه عضو سازهای طرهای
برای مشخص کردن محدوده مجاز حرکت و استقرار ماشینها بر روی کفها باید از انواع علائم هشداردهنده و آگاهی دهنده نظیر انواع نوارها، ایجاد نوارهای مشخص کننده بر روی کفها از طریق رنگ کردن کفها یا سایر وسایل مناسب استفاده کرد.
۲) گوی تخریب
همانطور که از نامش معلوم است در این حالت از توپی فولادی که به صورت رفت و برگشتی به سازه برخورد میکند، استفاده میشود.
این روش نیازمند اپراتوری با مهارت بالا و همچنین فضای زیاد است. استفاده از گوی تخریب جهت تخریب سبب ایجاد گردودغبار، آلودگی صوتی میشود.
۱) مجوزها و اطلاع رسانی
پیش از شروع عملیات انهدام سازه باید مجوز و حکمهای موردنیاز را از مراجع رسمی بگیرید.
با اطلاع و همکاری مراجع مربوطه، جریان آب، برق، گاز قطع یا در صورت نیاز ایمن سازی و نگهداری شود.
زمان و مدت زمان قطع سرویسهای فوق و آغاز عملیات تخریب حداقل ۱ هفته پیش به ساکنان ساختمانهای کنار اطلاع داده شود. عدم رعایت موارد گفته شده تنها زمانی مجاز است که در صورت عدم تخریب آنی سازه، ایمنی را به خطر بیفتد. لزوم این کار باید از پیش توسط مرجع رسمی ساختمان تأیید شود.
حتما پیشنهاد میشود که پیش از شروع تخریب ساختمان نسبت به بیمه کارگاه در رابطه با حوادث محتمل اقدام شود.
کارهای لازم جهت محافظت از پیادهروها و معابر عمومی نزدیک ساختمان انجام شده و در صورت نیاز نسبت به محدود یا مسدود کردن آنها با اجازه گرفتن از مراجع مربوطه اقدام شود.
ایجاد راهروی سرپوشیده توسط داربست فلزی با پوشش توری سیمی و گونی جهت حفاظت از عابرین و خودروهای عبوری الزامی است.
جهت جلوگیری از پرتاب احتمالی ضایعات به خیابان باید شیب سکو به طرف ساختمان باشد.
۲) موارد مهم پیش از عملیات
برنامهریزی جهت جمع، انتقال و دفع مواد حاصل و انتخاب محل مجاز جهت انباشتن این ضایعات با توجه به قانون “مدیریت پسماند” انجام گیرد.
در صورت تخریب مکانهایی که تأسیسات ویژهای دارند (مانند بیمارستانها، دکلهای مخابراتی و غیره) قسمتهای مربوط باید از پیش توسط افراد دارای صلاحیت مورد بازدید قرار گرفته و تجهیزات موردنیاز جهت انهدام و مقابله با خطرات ناشی از آن فراهم شود.
اگر سازه مورد تخریب برقگیر داشته باشد، ابتدا برقگیر جدا و در صورت نیاز دوباره در نزدیکترین فاصله نصب شود.
تمامی شیشهها جدا و در مکانی مناسب نگهداری شوند.
در تخریب سازههایی که در اثر فرسودگی، سیل و غیره از بین رفته یا آسیب دیدهاند، جهت جلوگیری از ریزش و خرابی ناگهانی باید دیوارها پیش از تخریب مهار و شمع بندی شوند.
اگر ارتفاع ساختمان مورد تخریب از ساختمان و تأسیسات همجوار بیشتر باشد و امکان ریزش مصالح و ابزار کار به داخل یا روی بناها و تأسیسات کناری وجود داشته باشد، باید اقدامات موردنیاز اعم از نصب سرپوش حفاظتی با مقاومت کافی انجام شود.
هر کدام از اجزای سازه و تجهیزات مدنظر در تخریب نباید بیش از دو سوم مقاومت خود بارگذاری شوند.
۲) سایر موارد
میخهای موجود در تیرها یا تختههای ناشی از تخریب باید سریعاً به داخل چوب کوبیده یا بیرون کشیده شوند.
تمامی راههای ارتباطی ساختمان مورد تخریب به جز پلکانها، راهروها، نردبانها و درهایی که جهت عبور کارگران کاربرد دارند باید در تمام مدت تخریب مسدود شوند.
تخریب باید از بالاترین قسمت شروع و در پایینترین قسمت سازه تمام شود.
در موارد خاصی که تخریب با استفاده از مواد مفنجره یا از طریق کشیدن با کابل و واژگون کردن یا از طریق ضربه زدن با وزنههای در حال نوسان انجام میشود، باید متناسب با روش مورد استفاده، تمهیدات ایمنی لازم به عمل آید.
در پایان هر نوبت کار، قسمتهای در دست تخریب نباید در شرایط ناپایداری که در برابر فشار باد یا ارتعاشات آسیب پذیر باشند، رها شوند. همچنین باید مطمئن شد که تمام قسمتهای باقیمانده و چوب بستها، شمعها، سپرها و غیره ایمنی کافی را دارند.
جمع کردن مصالح و ضایعات جدا شده از ساختمان مدنظر جهت تخریب در پیادهرو و سایر معابر و فضاهای عمومی بدون کسب مجوز از مراجع رسمی ممنوع است. اگر محل مورد تخریب، زمین و فضای کافی جهت انباشت مصالح و ضایعات نداشته باشد، باید هر روز مواد جدا شده به مکان مجاز دیگری منتقل شوند.
برای حفظ و تأمین بهداشت کارگران، عابران و مجاورین کارگاه ساختمانی و همچنین حفاظت از محیط زیست به هنگام تخریب، باید از روشهای مناسب استفاده کرد. یکی از این روشها عملیات آبپاشی است که از انتشار و پراکنده شدن گرد و غبار جلوگیری میکند.
تخریب در شب به جز در مواقع ضروری و با تأیید مرجع رسمی ساختمان مجاز نیست.
پیش از انجام عملیات تخریب سقفها، باید راههای ورودی به طبقه زیر آن را به گونهای مسدود کرد که هیچ کس، در هیچ شرایطی، نتواند از آن راهها رفت و آمد کند.
در تخریب طاقهای شیروانی یا چوبی، باید ابتدا قسمتهای پوششی سقف را برداشته، سپس نسبت به برچیدن خرپا یا اسکلت سقف اقدام کرد.
پیش از تخریب هر یک از دیوارها باید تا فاصله ۳ متری از آنها، کلیه سوراخهایی را که در کف وجود دارد با پوشش مناسب پوشاند.
تخریب دیوارهای حائل، یعنی دیوارهایی که برای تحمل رانش خاک ساخته شدهاند باید پس از اجرای سازههای نگهبان انجام شود.
بر اساس مبحث دوازدهم مقررات ملی ساختمان در تخریب ساختمان های بتنی اعم از سازههای بتنی با سقف تیرچه و بلوک، کامپوزیت و دال بتنی باید نکات زیر حتماً رعایت شوند:
پیش از انهدام سازه بتنی مسلح باید تمام تجهیزات، مصالح و سازههای غیر باربر اصلی جمع آوری، انهدام و به طور ایمن از محیط کارگاه تخلیه شوند.
پیش از تخریب سازه بتنی مسلح باید در فاصله مناسبی از محل با استفاده از علائم هشداردهنده و آگاهکننده اعم از نوار خطر و موانع مناسب، افراد از انجام عملیات انهدام آگاه و از ورودشان جلوگیری شود.
تمامی کارگران باید به کلاه ایمنی با پوشش ناحیه گردن و ماسک پلاستیکی که تمام صورت و ناحیه چانه را پوشش میدهد مجهز باشند.
تمامی کارگران باید مجهز به ژاکت ضدضربه باشند. این ژاکت باید به صورت مناسب تا ناحیه ران کارگر را پوشش و امکان حرکت آزاد او را فراهم کند.
کارگران باید مجهز به دستکش و پوتین ایمنی باشند و همچنین به طور مناسب از برخورد ضربه به ناحیه پاها محافظت شوند.
یکی از نکات مهم هنگام تخریب اسکلت سازههای بتنی، آزاد شدن میلگردهای تحت فشار بوده که میتواند سبب آسیب دیدگی افراد گردد.
خطر تخریب سقفهای بتنی پیش تنیده به دلیل آزاد شدن انرژی ذخیره شده در کابلهای آنها وجود دارد.
در صورتی که برای تخریب اعضای سازهای و غیر سازهای، از کابل، میل مهار یا طناب استفاده میکنیم، مقاومت آنها باید حداقل چهار برابر نیروی کششی قابل انتظار باشد.
هیچ یک از اعضا و اجزای سازهای و تجهیزات مورد استفاده در تخریب نباید بیش از دو سوم مقاومت خود بارگذاری شوند.
سازههای بتنی پیش ساخته ، از اعضای بتنی پیش ساخته متصل به هم ساخته می شوند. یکپارچگی این نوع از سازهها، به نحوه اتصال اعضای آنها به یکدیگر بستگی دارد. بنابراین، در تخریب این نوع سازهها، به چگونگی اتصال اعضای سازهای به یکدیگر توجه شود.
جهت حفظ جرثقیل تعادل و جلوگیری از لنگر بار و صدمه به اشخاص، بناها، تاسیسات و تجهیزات یا اسکلت سازه مورد تخریب از طناب هدایت کننده استفاده شود.
پیش از بریدن یا باز کردن قطعات فولادی باید اقدامات موردنیاز جهت جلوگیری از سقوط آزاد آنها به عمل آید.
در صورتی که برای تخریب اسکلت فولادی ساختمانهای فولادی، از جرثقیل یا وسایل مشابه استفاده شود، باید برای حفظ تعادل این اعضای فولادی برداشته شده، جلوگیری از ایجاد لنگر بیش از حد ناشی از بار و درنتیجه جلوگیری از وارد آمدن صدمه به اشخاص، بناها، تأسیسات، تجهیزات یا اسکلت بنای در دست تخریب، از طناب هدایت کننده استفاده کرد.
برای آشنایی کامل با نحوه ساخت و نصب ساختمانهای اسکلت
۱) نکات ایمنی
در صورت نبود محل مناسب برای قرارگیری پایههای داربست و رفت و آمد زیاد، میتوان از براکت استفاده کرد.
پیش از انجام عملیات انهدام سازه محل چاههای موجود شناسایی شود.
چرا که در گامهای بعدی باید به صورت مناسب با شفته یا بتن مگر و لاشه سنگ پر شوند.
اثراتی که در اثر تخریب سازه در پایداری بناهای همجوار ایجاد میشود، توسط افرادی که صلاحیت دارند بررسی و تدابیر موردنیاز جهت پایداری ابنیه مجاور اتخاذ شود.
در برخی موارد در بافتهای فرسوده، ساختمانها به یکدیگر تکیه داشته و در صورت انجام، بدون اجرای هرگونه گودبرداری شرایط پایداری سازههای نزدیک به خطر میافتد.
در صورتی که دیوار مشترکی با سازه کناری وجود داشته باشد باید تمهیدات ویژهای استفاده شود.
برنامه ریزی جهت جمع آوری و دپوی مواد باید به صورت صحیح انجام شود.
از کارگران باتجربه و مهارت بالا باید برای این کار استفاده شود. همچنین اشخاصی که صلاحیت دارند بر کار آنها نظارت کنند.
در پرتگاهها و مکانهای مستعد سقوط، از کمربندهای ایمنی مناسب استفاده شود.
در زمان تخریب ساختمان یکی از کارگران باتجربه برای تذکر هشدارهای موردنیاز به افراد، خودروهای عبوری و جلوگیری از ورود افراد به محل خطر به کار گرفته شود.
۲) روش تخریب
تخریب باید از بالاترین قسمت شروع شده و در پایینترین قسمت تمام شود. هر گونه بیتوجهی به نکات ظاهرا ساده سبب ایجاد سوانح دلخراشی خواهد شد.
انهدام با ماشین آلات باید از بیرونیترین قسمت ساختمان و توسط اپراتور متخصص انجام پذیرد. در صورت هرگونه بی احتیاطی یا ارتعاش زیاد، سقوط دیوارها و سایر عناصر سازهای روی دستگاه کاملاً امکان پذیر است.
جهت جلوگیری از انباشته شدن و تراکم مصالح و ضایعات حاصل از انهدام، باید پیش از انجام عملیات، سوراخی در تمامی سقفها ایجاد شود تا ضایعات به پایینترین قسمت منتقل شوند. تخلیه نخالهها باید پس از توقف عملیات تخریب انجام شود.
به هنگام تخریب ساختمان نباید قسمتهای بزرگ سقف و دیوارها یکباره روی زمین انداخته شوند.
این کار یکی از متداولترین خطاهای کارگران است که خطر ایجاد ارتعاشات گسترده احتمالی را در پی دارد.
جهت بارگیری ضایعات خصوصاً در بافتهای فرسوده، ترجیحاً بیل مکانیکی یا بابکت به کار گرفته شود. استفاده از لودر به خاطر ایجاد ارتعاش زیاد پیشنهاد نمیشود.
پیش از بریدن کامل تیرها نسبت به مهار آنها برای پیشگیری از سقوط آزاد اقدام شود.
همچنین نیاز است که در قراردادهای تخریب ساختمان با پیمانکار ذیصلاح به مسائلی اعم از مدت کار، قیمت، نحوه پرداخت، مالکیت مصالح بازیافتی، مسئولیت خسارت به سازههای کناری، جدا کردن و چیدن آجرها، نوع انهدام و مواردی از این قبیل اشاره کرد.
تخریب ساختمان میتواند به دو شکل انجام شود: تخریب جزئی و تخریب کلی.
در هر دو روش، ساختمان به صورتی تخریب میشود، اما در تخریب جزئی، فقط بخشی از ساختمان تخریب میشود و بخشهای دیگر ممکن است نگهداری یا استفاده شوند، در حالی که در تخریب کلی، ساختمان به طور کامل خراب میشود و تمامی قسمتها و سازههای آن از بین میروند.
تخریب جزئی:
وقتی که یک ساختمان قدیمی یا دیگران استفاده نمیکنند، میتواند تخریب جزئی شود تا برای استفاده در کاربری جدید و مناسب تغییر کند. در این حالت، بخشهایی که برای کاربری جدید نیاز است، بازسازی و تغییر میکنند و بخشهای دیگر ممکن است نگهداری شوند.
در برخی موارد، بخشهای تاریخی یک ساختمان نگهداری میشوند تا ارزش تاریخی و فرهنگی را حفظ کنند. این بخشها معمولاً تخریب نمیشوند و در صورت نیاز، بازسازی و تعمیر میشوند.
در بعضی موارد، بخشهای سازهای ساختمان ممکن است در حالت پایدار باشند و نیازی به تخریب نداشته باشند. در این صورت، فقط بخشهای ضعیف، خراب یا نیازمند تعمیر تخریب میشوند و سایر بخشها نگهداری میشوند.
آزبست یک ماده خطرناک است که در بسیاری از ساختمانهای قدیمی وجود دارد. قبل از تخریب ساختمان، آسبست باید به طور کامل از بین برود تا جلوگیری از آلودگی هوا و احتمال ابتلا به بیماریهای تنفسی.
در بعضی ساختمانها ممکن است مواد شیمیایی خطرناک مانند آب بریکله، رنگهای سمی و مواد حفاظت چوب وجود داشته باشد. این مواد باید به طور صحیح از بین برده شوند تا خطرات بهداشتی و زیست محیطی جلوگیری شود.
در بعضی ساختمانها، نفت و سوختهای فسیلی ممکن است به صورت زیرزمینی یا در مخازن نگهداری شوند. قبل از تخریب ساختمان، این مواد باید از بین برده شوند تا جلوگیری از آلودگی خاک و منابع آبی.
ساختمانها ممکن است شامل مواد خطرناک دیگری مانند آهنربا، آرسنیک، رادون و غیره باشند. این مواد باید به طور مطمئن از بین برده شوند تا خطرات بهداشتی و محیطی جلوگیری شود.
بله، میتوان از مصالح ساختمانی دوباره استفاده کرد و این عمل به عنوان بازیافت مصالح ساختمانی شناخته میشود. این رویکرد به حفظ محیط زیست، کاهش مصرف منابع طبیعی، و کاهش مقدار پسماند تولیدی کمک میکند. در زیر به برخی از مزایای و موارد استفاده از مصالح ساختمانی دوباره اشاره شده است:
کاهش مصرف منابع طبیعی: با استفاده از مصالح دوباره، نیاز به استخراج مواد اولیه از منابع طبیعی کاهش مییابد. این اقدام به حفظ منابع طبیعی کمک میکند.
کاهش پسماند: استفاده مجدد از مصالح ساختمانی منجر به کاهش حجم پسماند تولیدی میشود. این به معنای کاهش تخریب مصالح و دفن زیانآور آنها در مکانهای دفن زباله است.
کاهش انتشار گازهای گلخانهای: تولید مصالح ساختمانی جدید و حمل و نقل آنها به محل ساخت ساختمان انرژی زیادی مصرف میکند و گازهای گلخانهای را افزایش میدهد. با استفاده از مصالح دوباره، انرژی مصرفی و انتشار گازها کاهش مییابد.
افزایش عمر مفید مصالح: برخی از مصالح ساختمانی، مانند فلزات و برخی از نوع چوب، میتوانند با بازیافت و بازسازی، عمر مفید خود را بهبود بخشند.
کاهش هزینههای ساخت: استفاده از مصالح دوباره ممکن است به کاهش هزینههای ساخت کمک کند. مصالح دوباره معمولاً به عنوان گزینههای اقتصادیتر در مقایسه با مصالح جدید مطرح میشوند
الزامات HSE (سلامت، ایمنی و محیط زیست) برای تخریب ساختمان یک موضوع حیاتی است که باید در هنگام اجرای فرآیند تخریب به آن توجه ویژهای شود. در زیر، الزامات HSE مهم برای تخریب ساختمان آورده شده است:
۱. بررسی و ارزیابی خطرات: قبل از هر چیز، باید خطرات مرتبط با تخریب ساختمان به دقت شناسایی و ارزیابی شوند. این شامل خطرات مرتبط با سازه، مصالح مورد استفاده، و شرایط محیطی است.
۲. طراحی و برنامهریزی ایمن: یک برنامه تخریب کامل و ایمن باید توسط مهندسین مختصص HSE تهیه شود. این برنامه باید شامل راهبردها، تجهیزات ایمنی، و نقاط تخریب مهم باشد.
۳. استفاده از تجهیزات ایمنی: تخریب ساختمان باید با استفاده از تجهیزات ایمنی مناسب انجام شود. این شامل استفاده از کاپسولهای حفاظتی، لباسها و تجهیزات حفاظت فردی میشود.
۴. آموزش و آگاهی: تمام اعضای تیم تخریب باید به طور کامل آموزش دیده و آگاهی لازم را در خصوص مخاطرات و ایمنی در فرآیند تخریب داشته باشند.
۵. مدیریت مواد خطرناک: اگر مواد خطرناکی مانند آسبستوس در ساختمان وجود دارد، باید برنامهها و روشهای خاصی برای مدیریت و حذف این مواد در نظر گرفته شود.
۶. کنترل گرد و غبار: تولید گرد و غبار در فرآیند تخریب بسیار معمول است و میتواند خطرات جدی برای سلامتی ایجاد کند. بنابراین، باید از تجهیزات مرتبط برای کنترل گرد و غبار استفاده شود.
۷. مدیریت زباله: دفع مطمئن و مسئولانه زبالههای تخریبی نیز یکی از الزامات HSE است. زبالهها باید به طور صحیح جمعآوری و دفن شوند تا محیط زیست تحت تأثیر مخرب قرار نگیرد.
۸. آزمایشات و نظارت: آزمایشات و نظارت مداوم بر فرآیند تخریب برای اطمینان از پیشرفت صحیح و ایمن آن ضروری است. این شامل آزمونهای استحکام سازه، آزمونهای مواد خطرناک، و نظارت بر تجهیزات میشود.
توجه به این الزامات HSE در هر مرحله از فرآیند تخریب، از اهمیت بسزایی برخوردار است تا ایمنی افراد و حفاظت از محیط زیست تضمین گردد.
چک لیست تخریب ساختمان میتواند مجموعه ای از موارد و وظایفی باشد که در فرآیند تخریب ساختمان باید بررسی و انجام شوند. در زیر چک لیستی از مواردی که ممکن است در فرآیند تخریب ساختمان لازم باشد را آوردهام:
آمادهسازی:
ارتباطات:
تعیین قیمت تخریب ساختمان یک فرآیند پیچیده است که تحت تأثیر عوامل متعددی قرار میگیرد. در زیر به برخی از عوامل تأثیر گذار بر تعیین قیمت تخریب ساختمان اشاره میشود:
1. ابعاد و نوع ساختمان:ابعاد و نوع ساختمان تأثیر زیادی بر قیمت تخریب دارد. ساختمانهای بلند، بازارها، و ساختمانهای صنعتی نیاز به تجهیزات و فناوریهای متفاوتی دارند که ممکن است هزینه تخریب را افزایش دهد.
2. مواد ساختمانی:نوع مواد ساختمانی (مثل بتن، فلز، چوب) تأثیرگذار است. موادی که نیاز به مراقبت خاص و تجهیزات ویژه برای تخریب دارند، هزینه تخریب را افزایش میدهند.
3. موقعیت جغرافیایی:مکان جغرافیایی ساختمان نیز در تعیین قیمت تخریب اهمیت دارد. فاصله از مراکز شهری، دسترسی به محل تخریب، و محیط زیست ممکن است تأثیرگذار باشند.
4. محدودیتها و مقررات محلی:محدودیتها و مقررات محلی نظیر مقررات محیط زیست، مقررات ایمنی، و محدودیتهای جغرافیایی ممکن است نقش مهمی در تعیین قیمت تخریب داشته باشند.
5. میزان بازار کار:تعداد و دسترسی به کارگران ماهر و تخصصی در منطقه میتواند هزینه تخریب را تحت تأثیر قرار دهد. همچنین، شرایط بازار کار در زمان خاصی نیز تأثیرگذار است.
6. وضعیت ساختمان:وضعیت فنی و ساختمانی ساختمان، مثل آیا ساختمان خالص است یا دارای آلودگی است، میتواند هزینه تخریب را تغییر دهد.
7. تجهیزات مورد نیاز:نوع و تعداد تجهیزات مورد نیاز برای تخریب نیز تأثیرگذار است. تجهیزات خاص و پیچیده نیاز به هزینههای بیشتری دارند.
8. اهمیت بازسازی:اگر برنامههای بازسازی در نظر گرفته شده باشند، اهمیت این بازسازی و نقش آن در طراحی تعیین قیمت تخریب را مشخص میکند.